La broigne dans les capitulaires

Capitulaires avec les mots Brunia, brunea, bruina, brugna, bronia, pouvant désigner le nom broigne, d'après le dictionnaire de latin médiéval Mediae Latinitatis lexicon minus Par Jan Frederik Niermeyer, C. van de Kieft


Capitulaire Haristallense, 779,
Chapitre 20.
De brunias, ut nullus foris nostro regno vendere praesumat.

Capitulaire Bononiense, 811,
Chapitre 10.
Constitutum est, ut nullus episcopus aut abbas aut abbatissa vel quislibet rector aut custos aecclesiae bruniam vel gladium sine nostro permisso cuilibet homini extraneo aut dare aut venundare praesumat, nisi tatum vassalis suis. Et si evenerit, ut in qualibet ecclesia vel in sancto loco plures brunias habeat quam ad homines rectores eiusdem ecclesiae sufficiant, tunc principem idem rector ecclesiae interroget, quid de his fieri debeat.

Ansegisi Capitularium, Incipiunt Capitula,.
Chapitre 75.
De hoc, ut nonnisi permissione regali brunia vel gladius homini extraneo a quolibet detur aut vendatur.

Ansegisi Capitularium, Incipiunt praedicta capitula et eorum testus,
Chapitre 5.
De armatura in hostem habenda. De armatura in exercitu, sicut antea in alio capitulari commendavimus, ita servitur, et insuper omnis homo de duodecim mansis bruniam habeat; qui vero bruniam habens eam secum non tulerit, omne beneficium cum brunia pariter perdat.
Ce chapitre est apparemment un rappel du capitulaire missorum in Theodonis villa datum secondum, generale.

chapitre 6
De négotiatoribus, quousque procedant. De negotiatoribus qui partibus Sclavorum et Avavorum pergunt, quousque procedere cum suis négotiis debeant; id est partibus Saxoniae usque ad Bardenwih et ad Magadoburg et ad Erphesfurt et ad Halaxstat et ad Forahheim et ad Breemberg et ad Reganesburg et ad Lauriacum. et ut arma et brunias non ducant ad venundandum; quod si inventi fuerint portantes, omnis substantia eorum auferatur ab eis, dimidia quidem pars partibus palatii, alia vero medietas inter iam dictos missos et inventoren dividatur.

Chapitre 75
De hoc ut non nisi permissione regali brunia vel gladius homi extraco a quolibet detur aur venundetur. Constitutum est, ut neque episcopus neque abba aut abbatissa vel quislibet rector ecclesiae bruniam vel gladium sine nostro permissu cuilibet homini extraneo aut dare aut vendere praesumat, nisi tantum vessallis suis. Et si evenerit, ut in qualibet ecclesia vel sancto loco plures brunias habeant quam ad homines rectoris eiusdem ecclesiae sufficiant, tune principem idem rector ecclesiae interroget, quid de his facere praecipiat.

Item capitula domni Karoli imperatoris mundana quae suprascriptam vindur habere causam.
Chapitre 5
Ut bauga et brunia non dentur négotiatoribus.